Αγαπημένη μου αδελφή
- Ελένη Ζερβοπούλου
- 16 Ιουλ
- διαβάστηκε 3 λεπτά
Νάουσα, 1 Ιανουαρίου 1985…
Κάθε πρώτη του χρόνου, πολλοί άνθρωποι βάζουν νέους στόχους.
Η Αλεξία, αποφάσισε να έρθει σε επικοινωνία με την αδελφή της, μετά από είκοσι χρόνια, η οποία βρίσκεται στη Γερμανία. Έτσι, αποφασίζει να επικοινωνήσει μαζί της με γράμματα.
Δύο αδελφές, που τους χωρίζει η απόσταση ή μήπως όχι;
Μια περιουσία,
μυστικά κρυμμένα πάνω σε ένα ντιβάνι,
ένας έρωτας που μένει και περιμένει απαντήσεις,
μια αδελφή αγαπημένη που περίμενε τη σωστή στιγμή…
Ένα βιβλίο που ψυχογραφεί την σχέση ανάμεσα σε δύο αδελφές, ένα τέλος σχεδιασμένο, ανάλογα με το τι θέλει ο αναγνώστης να δει.
Τι σκοπό είχε άραγε η Αλεξία;
Ή είναι όλα μια πλεκτάνη τελικά;
Οι συγγραφείς Γιώργος Δάμτσιος και Γιώργος Θ. Κασαπίδης, με εξέπληξαν ευχάριστα, μέσα από το γραπτό λόγο που ταιριάζει σε εκείνη την εποχή, ψυχογραφούν μια σχέση δύο αδελφών κάτι το οποίο δεν είναι καθόλου εύκολο.
Τα γράμματα κρύβουν αγωνία, αναμονή, ένταση της στιγμής και μια σκληρή αλήθεια.
Αν δεν έβλεπα τα ονόματα των συγγραφέων, θα έλεγα ότι μια γυναίκα μας καταθέτει τα μυστικά που κρύβει η οικογένειά της. Όλοι όσοι έχουμε αδέλφια, ξέρουμε ότι μπορεί να γίνουν οι καλύτεροί μας φίλοι, αλλά ταυτόχρονα και οι χειρότεροι εχθροί.
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Αγαπημένη μου αδελφή,
Καλή νέα χρονιά! Εύχομαι φέτος να εκπληρωθούν όλα τα όνειρά σου! Έχουμε να τα πούμε με οποιονδήποτε τρόπο από τη μέρα που αποχαιρετιστήκαμε στον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης. Εσύ από το παράθυρο του τρένου που σταδιακά θα σε οδηγούσε μέχρι τη Γερμανία κι εγώ απ’ την αποβάθρα. Φωνάζαμε η μία στην άλλη ότι θα επικοινωνήσουμε σύντομα, θυμάσαι; Αντ’ αυτού περάσανε είκοσι χρόνια…
1 Φεβρουαρίου 1985
Αλεξία μου! Από πού να ξεκινήσω; Πού αφήσαμε τις ζωές μας, πού μας βρίσκουν τώρα! Έχω μια αμηχανία και μια δυσκολία. Ίσως θα έπρεπε να σου συστηθώ από την αρχή. Ξέρεις, εδώ στο Άουγκσμπουργκ δε με φωνάζουν Αντωνία. Τόνια! Αλλά δε με πειράζει καθόλου να με αποκαλείς Αντωνία. Είκοσι χρόνια είχε να με πει κάποιος έτσι…
Μια αλληλογραφία που ξεκινά έπειτα από είκοσι χρόνια σιωπής.
Μια σχέση που προσπαθεί να ξανασυστηθεί.
Μια σχέση α δ ε λ φ ι κ ή.
Ανάμεσά τους ένα απέραντο, βαθύ κενό.
Ανάμεσά τους γράμματα, ταχυδρομεία, φορτηγά.
Και ανάμεσά τους ένας γκρεμός από έρωτες, γονείς, πικρίες.
Και τέλος· υπάρχει, άραγε, τέλος;
Κι αν υπάρχει…
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ο Γιώργος Δάµτσιος γεννήθηκε 1978 στη Νάουσα και εργάζεται στο Ελληνικό Δηµόσιο από το 2000. Εξακολουθεί να διαµένει στη Νάουσα, µαζί µε τη σύζυγό του Αναστασία και τα δύο παιδιά τους. Αποτελεί έναν από τους οραµατιστές και µέλος της οργανωτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Φαντασίας Fantasmagoria. Αρθρογραφεί τακτικά στην ιστοσελίδα nyctophilia.gr, καθώς και στο προσωπικό του blog: georgedamtsios.weebly.com Το πρώτο του βιβλίο κυκλοφόρησε τον Νοέµβριο του 2015 από τις εκδόσεις Momentum και τιτλοφορείται "Μέχρι την τελευταία του ανάσα". Τον Γενάρη του 2016, συµµετείχε στο συλλογικό έργο "Ψίθυροι µέσα στη νύχτα" (nyctophilia.gr). Τον Ιούνιο του 2016 κατέλαβε την πρώτη θέση ανάµεσα σε εκατόν τριάντα συµµετέχοντες στον διαγωνισµό των εκδόσεων "Ανάτυπο" µε θέµα "Το Άγνωστο". Συµµετείχε στο αντίστοιχο συλλογικό έργο. Τον Μάρτιο του 2017 συµµετείχε σε τρεις ακόµα συλλογές διηγηµάτων: "Αντίθετο Ηµισφαίριο 4" (για λογαριασµό της gamecraft), "Τρόµος" (εκδ. Ανάτυπο) και "Ζόµπι στην Ελλάδα" (εκδ. iWrite).
Ο Γιώργος Θ. Κασαπίδης γεννήθηκε µιαν Άνοιξη στη Νάουσα. Σε µια προσφυγογειτονιά που έµπαζε αγάπη.
Ζει σε ποιήµατα, σε παραµύθια, σε στίχους, σε διηγήµατα, σε θεατρικά κείµενα. Μπερδεύει οληµερίς γράµµατα, λέξεις, προτάσεις. Μη θαρρείς, δεν βγαίνει πάντα σε καλό.
Έκανε ραδιόφωνο και ζωγραφίζει. Κείµενά του και φωτογραφίες του βλέπουµε τακτικά στο rejected.gr. Κάνει θέατρο από µαθητής. Είναι συνιδρυτής της θεατρικής οµάδας «Αίρεσις».
Έχει γράψει τα σενάρια και σκηνοθέτησε τα τέσσερα τελευταία τρέιλερ των θεατρικών παραστάσεων για λογαριασµό της «Αίρεσις». Περιοδικά και sites της Νάουσας και της γύρω περιοχής φιλοξένησαν διηγήµατά του.
Το 2016 εξέδωσε το παραµύθι «Η Κουκίδα, το Στίγµα κι ο Αέρας» και το 2018 το ποιητικό παραµύθι «Το Δέντρο της Αγάπης» από τις εκδόσεις Πηγή. Έχει βραβευτεί για το διήγηµά του «…βράδιασε και πού θα µείνω» σε διαγωνισµό του εκδοτικού οίκου iWrite.
Δεν ελπίζει σε τίποτα. Μάχεται για όλα. Ανυποµονεί για την έκδοση νέων και παλαιότερων πονηµάτων του.
(Πηγή: "Εκδόσεις Πηγή", 2022)
*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*
Σχόλια