Την συγγραφέα Μαρία Μπονερη, την γνώρισα από κοντά, λίγο πριν ξεκινήσω να διαβάζω το βιβλίο. Διαβάζοντάς το, είδα αυτό το κορίτσι μέσα από τα μάτια της Μελίνας, της πρωταγωνίστριας.
Γράφει η Ελένη Ζερβοπούλου,
Θα ξεκινήσω να σας πω για τον τίτλο. Άνθη λεμονιάς.
Εμένα ο τίτλος με γύρισε χρόνια πίσω, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να κόβω τα λεμόνια από τη λεμονιά της γιαγιάς και να τα τρώω (καλα αυτό δεν άλλαξε ακόμα και τώρα).
Θυμάμαι τη γιαγιά μου όταν γέμιζε άνθη η λεμονια να λέει: τα λεμόνια δεν είναι για τους ξινούς ανθρώπους, αλλά για τους γλυκούς, αυτούς που μπορούν να δουν πέρα από την οξύτητά τους.
Χρόνια μετά έχω μια κορή που λατρεύει τα λεμόνια.
Δυο αδελφες λοιπόν, μετα από το θάνατο του πατέρα τους κάνουν αναδρομή στο παρελθόν αναζητώντας τη λύτρωση. Η συγγραφέας μέσα από τον απλό λόγο της, παντρεύει παρελθόν και παρόν. Μια ιστορία που θα σας φανεί οικεία, γιατι όλοι μας λίγο πολύ στην οικογένεια έχουμε μυστικά ή ανθρώπους των οποίων τα τραύματα κουβαλάμε.
Ανθρώπους που όσο και να πόνεσαν σε μια δύσκολη καθημερινότητα δεν τα παράτησαν, αλλά πάλεψαν.
Το Άνθη λεμονιάς είναι το πρώτο μυθιστόρημα της συγγραφέως.
Έχει κάνει μια καλή προσπάθεια και σίγουρα στο μέλλον θα έχει να μας πει και άλλες ιστορίες.
Κάποιους χαρακτήρες θα τους ήθελα λίγο πιο ξεκάθαρους και όχι τόσο χάρτινους, ενώ κάποια σημεία στην ιστορία θέλανε λίγη προσοχή στον χρόνο.
Γενικά ο αναγνώστης διαβάζοντάς το, θα νιώσει τη μυρωδιά του χωριού. Θα νιώσει λες και κάθεται με μια φίλη ή έναν φίλο λέγοντας ιστορίες παλιές…
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
«Είσαι έτοιμη, Μελίνα;» «Έτοιμη». Πήραν μια βαθιά ανάσα. Μέσα σε εκείνο το φωτεινό καθιστικό ξεκίνησαν όλα… Οι εφιάλτες του παρελθόντος βασανίζουν τις δυο αδερφές. Πέρασαν πολλά ως οικογένεια. Έζησαν την άνοδο, την πτώση και τη διάλυση του σπιτικού τους. Με τον πατέρα τους έκοψαν κάθε επικοινωνία αλλά είχαν τη μητέρα τους, την Κλειώ, και αυτό τις ήταν αρκετό. Αφορμή για να ξεδιπλώσουν την ιστορία τους στέκεται η είδηση που φέρνει η Αρετή στη Μελίνα: τον θάνατο του πατέρα τους. Οι δυο αδερφές αποφασίζουν να ανοίξουν το κουτί των αναμνήσεων, να βιώσουν ξανά όσα πέρασαν, να συμφιλιωθούν με το παρελθόν και με το κλείσιμο του κουτιού των αναμνήσεών τους να κάνουν μια νέα αρχή. Ένα βιβλίο γραμμένο για όσους πέρασαν πολλά στη ζωή τους, πάλεψαν ξεκινώντας από το μηδέν και βγήκαν νικητές.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Μαρία Μπονέρη γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. Είναι απόφοιτη του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει παρακολουθήσει σεμινάρια πάνω στην ειδική αγωγή και εκπαίδευση του Πανεπιστημίου του Αιγαίου και στον Σχολικό Επαγγελματικό Προσανατολισμό. Έχει λάβει μέρος στον τρίτο χριστουγεννιάτικο λογοτεχνικό διαγωνισμό του Ε.Π.Ο.Κ. με το διήγημα «Αλλιώτικα Χριστούγεννα» και της απονεμήθηκε ο πρώτος έπαινος. Από μικρή λάτρευε τη συγγραφή μικρών ιστοριών και τα «Άνθη λεμονιάς» είναι το πρώτο της μυθιστόρημα.
*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*
Για αυτό το άρωμα που θυμίζει γιαγιά....θα το διαβάσω οπωσδήποτε...και σίγουρα η Μαρία θα μας εκπλήξει στο μέλλον περισσότερο με βιβλία της