Chiaroscuro

Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν.

Είναι γιοι και κόρες της ίδια της ζωής.

-Χαλίλ Γκιμπράν

Οι στίχοι αυτοί, είναι από το αγαπημένο μου ποίημα που είχε γράψει ο Χαλίλ Γκιμπράν, για τα παιδιά. Για μένα αυτοί οι στίχοι αντιπροσωπεύουν όλα τα μικρά διηγήματα της συγγραφέως Καλλιόπης Βελόνια, στο βιβλίο Chiaroscuro.

---

Η συγγραφέας μέσα από είκοσι μικρά διηγήματα, φτιάχνει ένα μοτίβο ανάμεσα στο σκοτάδι και το φως, εκεί όπου οι σκιές παραμονεύουν. Σκάβει βαθιά στη μνήμη μας και κατά την ανάγνωση, καταφέρνει να αγγίξει ευαίσθητες χορδές, μέσα από ιστορίες ρεαλιστικές.

• Έχει καταφέρει τις σκιές να μιλήσουν, να βγουν στην επιφάνεια οι φόβοι, οι εμμονές, αλλά και οι μνήμες που ζητούν τη λύτρωση.

---

Η συγγραφέας ως είθισται, θίγει θέματα της κοινωνίας και μπορεί όπως είπα να είναι είκοσι διαφορετικές ιστορίες, όμως με αυτό τον τρόπο έχει καταφέρει να με κάνει να δημιουργήσω ένα συνεχόμενο μοτίβο, καθώς διάβαζα, κλείνοντας το βιβλίο με ένα τόσο ωραίο διήγημα, που είναι Ο καλύτερός μου φίλος.

---

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Διηγήματα

Ένας πίνακας που βαρέθηκε να κοιτά.

Μια προσευχή, εφιάλτης.

Ένας καφές με κρίση ταυτότητας.

Μία απόφαση που δεν πάρθηκε ποτέ.

Ένας καθρέφτης, έρωτας. 

Μια λέσχη ποίησης με απρόοπτη κατάληξη.

Ένας παραδόπιστος νταής.

Μια ραπτομηχανή που ράβει τον χρόνο.

Ένας ανέστιος εκδότης.

Μία δερμάτινη τιμωρός.  

Ένας μπάτσος που διψάει για ελευθερία. 

Μία Γη χωρίς μέλισσες.  

Αυτές και μερικές ακόμη ιστορίες. Είκοσι ιστορίες. Είκοσι ρωγμές στο καθημερινό. Μια συλλογή που κινείται ανάμεσα στο ορατό και το υπαινικτικό, στο φως που τρεμοπαίζει και στη σκιά που δεν λέει να φύγει. Όπως και η τεχνική chiaroscuro που της δανείζει τον τίτλο, τα διηγήματα αυτά γεννιούνται από την αντιπαράθεση· από την πάλη των αντιθέσεων που φωτίζουν τις πιο κρυφές γωνιές του ανθρώπινου βλέμματος. 

Μνήμες, εμμονές, μικρές αποκαλύψεις κι απόπειρες λύτρωσης συνθέτουν ένα μωσαϊκό προσώπων και στιγμών, άλλοτε ρεαλιστικών, άλλοτε σχεδόν ονειρικών. Μια λογοτεχνική τελετή στην οποία ο αναγνώστης δεν καλείται να καταλάβει· μόνο να σταθεί, να νιώσει, να θυμηθεί. Παρελθόν, παρόν και μέλλον βουτούν τα πινέλα σε χρώμα και δημιουργούν τον πιο παράδοξο πίνακα. Αυτόν, της ζωής.    Γυναίκες και άντρες που κρατούν τη ζωή στα χέρια τους και την απλώνουν σαν σεντόνι σε ταράτσες και πεζούλια. Μητέρες, κόρες, φίλες, ερωμένες, γιοί και πατεράδες, σύντροφοι και χαμένες ψυχές, που αναζητούν το φως σε φτηνούς καθρέφτες και φωτογραφίες σε ασημένιες κορνίζες. Μια αφήγηση πυκνή, συγκινητική, εμποτισμένη με αγάπη -πάντα με αγάπη, που ενίοτε ακουμπά το μίσος.

---

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Καλλιόπη Βελόνια γεννήθηκε στην Αθήνα και κατοικεί στον Πειραιά. Διδάσκει την αγγλική γλώσσα, ενώ παράλληλα ασχολείται με τη συγγραφή και τη μετάφραση. Έχει εκδώσει δυο μυθιστορήματα φαντασίας, «Το Μυστικό της Προφητείας» (2017, εκδόσεις Εντύποις), «Άγια Κόλαση» (2021, εκδόσεις Υδροπλάνο) και μία ποιητική συλλογή, «Μέθεξις» (2021, εκδόσεις Εντύποις). Ποιήματα, όπως και διηγήματά της, αναρτώνται συχνά στο διαδίκτυο. Οι Φονικοί Οργασμοί είναι το τέταρτο βιβλίο της. (Πηγή: "Τρι.ενα Πολιτισμού", 2024)

---

*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*