Φίλη μου…
Μείνε απόψε που με έχει πιάσει η θλίψη και με θερίζει.
Μείνε το δύσκολο να τελειώσει.
Μείνε.

Γράφει η Ελένη Ζερβοπούλου,
Όλοι κουβαλάμε μέσα μας ένα “τέρας” και όταν αυτό το τέρας βγει στην επιφάνεια,
οι επιπτώσεις είναι τραγικές...
Ο πόνος της ψυχής και του σώματος, μας δημιουργούν μέσα μας έναν εσωτερικό μονόλογο, που ωθεί το χέρι μας να γράψει και να ησυχάσει την ψυχή μας!
Το παιδί που κρύβω μέσ’ στο σκοτάδι κρύβεται,
τα πόδια αγκαλιάζει με τα χέρια και μαραίνεται.
Μα όχι, θα με αγαπάει, δεν μπορεί;
Και φτάνουμε σε αυτό το σημείο που το παιδί μέσα μας ουρλιάζει, νιώθει φοβισμένο για αυτό που βλέπει και προσπαθεί να μας ξυπνήσει.
Είναι εκείνο το παιδί που κοιτούσε τον ουρανό και έκανε όνειρα.
Με τρομάζει όμως πιο πολύ η ιδέα πως δίπλα μου θα πονέσεις. Πως οι δαίμονες μου θα ‘ναι εκεί. Με τρομάζει η σκέψη και μόνο πως ψυχολογικά θα πέσεις.Ότι δεν θα σου είμαι αρκετή.
Το Όσα δεν με άφησες ποτέ να σου πω, είναι μια εξαιρετική ποιητική συλλογή της συγγραφέως Ράνια Ταλαδιανού, που δεν θα σας αφήσει ασυγκίνητους.
Η συγγραφέας είναι λες και έχει αφουγκραστεί την εσωτερική φωνή κάθε αναγνώστη.
Υπάρχουν κάποιες φορές που νιώθουμε να
χανόμαστε,
αδύναμοι,
ότι χρειαζόμαστε κάποιον για να επιβιώσουμε και αυτός ο κάποιος,
θα βυθίσει την ψυχή μας στο σκοτάδι, μέχρι να βρούμε μια χαραμάδα και βγούμε στο φως!

Όσα δεν με άφησες ποτέ να σου πω.
Αλήθεια, πόσες φορές θέλαμε να μιλήσουμε και είτε δεν μας άφηναν, είτε “έκαναν” πως μας ακούν;
Πολλές!
Γι’ αυτό η εσωτερική φωνή, γινεται γραπτός λόγος.
Ναι θα μπορούσα να μιλάω με τις ώρες για αυτό το βιβλίο που με άγγιξε και ακόμα με αγγίζει. Ένα βιβλίο που βρήκα, έχασα και ξαναβρήκα το εσωτερικό παιδί μέσα μου.
Η συγγραφέας έχει διαλέξει να το κεντίσει με εικόνες από χέρια, χέρια που μας πονάνε, χέρια που μας αγαπάνε, χέρια που γίνονται στήριγμα, χέρια που αγκαλιάζουν κάθε πληγή μας.
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Το βάρος της καθημερινότητας. Το τέρας που ο καθένας κρύβει μέσα του και πολεμά μαζί του στα σκοτάδια. Οι όλο και ισχνότερες αντοχές, που κοντεύουν να στερέψουν.
Ένας μεγάλος έρωτας. Μπορεί αλήθεια να είναι κάποιος ιδανικός για τον άλλον, ενώ ο ίδιος φθείρεται θανάσιμα; Ένας χωρισμός.
Όλα μαζί έρχονται να συνθέσουν έναν διάλογο: μια συλλογή ποιημάτων για όλα αυτά τα βιώματα και τον αντίκτυπο που αφήνουν στη ζωή ενός ανθρώπου.
Πώς βγαίνεις από το σκοτάδι και βλέπεις ξανά το φως;
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Ράνια Ταλαδιανού γεννήθηκε τον Οκτώβριο του 1996 στην Αθήνα. Φοίτησε στο Τμήμα Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αιγαίου και συνεργάζεται για χρόνια με τη λογοτεχνική ομάδα του Moonlight Tales.
Το 2020 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο, «Η Πτώση της Εύας». Πήρε μέρος στις συλλογές διηγημάτων «Παιχνίδια του Θρόνου στο Βυζάντιο» (2019), «Once Upon a Horror Time» (2021) και «And They Lived Happily Ever After?» (2022).
Έχοντας κάνει σπουδές επιμέλειας, δημιουργικής γραφής και γραφιστικής, εργάζεται στον εκδοτικό χώρο.
*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*
Καλοτάξιδο...🩵📖