Με λένε Αλέξανδρο και το πρώτο που έμαθα να λέω ήταν το όνομα μου….
Γράφει η Ελένη Ζερβοπούλου,
Έχω πει και θα το λέω για κάθε βιβλίο που μου κρατάει το ενδιαφέρον από την πρώτη σελίδα μέχρι την τελευταία, ότι δεν διαβάζω οπισθόφυλλο εύκολα.
Στο σκοτάδι κράτα με, είναι αυτό το βιβλίο που το τελείωσα, διάβασα οπισθόφυλλο και παρατήρησα καλύτερα το εξώφυλλο.
Πώς επέλεξα αυτό το βιβλίο;
Πήγα να πάρω το δεύτερο μυθιστόρημα του συγγραφέα και διαβάζοντας τι έχει γράψει είπα θέλω να το διαβάσω. Ήταν μια εξαιρετικά επιλογή.
Ο συγγραφέας παραδίδει ένα βιβλίο στον αναγνώστη που σε κάθε σελίδα θα τον κάνει να πλάθει σενάρια μέχρι να ξεδιπλωθεί όλη η ιστορία.
Πώς εσείς οι νέοι μπαίνετε σε μια σχέση προδιαγράφοντας πάντα το τέλος της, το τέλος του έρωτα. Επειδή φοβάστε την ελευθερία που δίνει στην ύπαρξη. Φοβάστε να αφεθείτε στη χαρά και στον πόνο.
Κεντρικός άξονας είναι ο Αλέξανδρος, που από τη στιγμή που γεννήθηκε, προσπαθεί να επιβιώσει ανάμεσα στη λογική και τη φαντασία. Προσωπικά θα επιλέξω και τον Παύλο σαν κεντρικό άξονα. Μπορεί ο συγγραφέας να μας δίνει αρκετά απο την ψυχοσύνθεσή του, όμως είναι ένα στοιχείο που σε τέτοιου είδους βιβλία εμένα μου αρέσει, γιατί κάνει τον αναγνώστη να το πάει ένα βήμα παραπέρα, με τα στοιχεία που έχεις, και πάλι όμως είναι η προσωπική μου άποψη.
Ο πόνος είναι για τους τολμηρούς, για εκείνους που έχουν τη δύναμη να ξεπεράσουν τα εμπόδια…
Το βιβλίο είναι ένα ψυχόδραμα που παίζει με το μυαλό μας, αλλά και την σύνδεση που έχουμε με τους ανθρώπους.
Αυτό το έχουμε ακούσει να συμβαίνει στα δίδυμα αδέλφια, όπως γίνεται και στο βιβλίο.
Σχεδόν όλοι μας έχουμε απορία αν τελικά είναι τόσο συνδεδεμένα όσο λένε και προσωπικά, όταν ξέρω ότι κάποιος έχει δίδυμο αδελφό - αδελφή, σχεδόν πάντα ρωτάω πόσο συνδεδεμένοι είναι.
Ο Απόλλων Σκαμπαβιας το καταφέρνει αυτό μέσα στο βιβλίο του, όπου λογική και παράνοια πάνε μαζί ή μήπως όχι τελικα;
Ένα βιβλίο με ανατροπές, με συναίσθημα και πολλαπλά μηνύματα για την ανθρώπινη ψυχή. Η ροή του βιβλίου, παρ’ όλο που έχει επανάληψη σκηνών,οι οποίες χρησιμεύουν στη ριή, κυλάει αβίαστα.
Ένα βιβλίο που αν δεν το έχετε διαβάσει, σας προτείνω να το διαβάσετε, χθες.
Αν θες να ρίξεις το ηθικό κάποιου, πρέπει να αδιαφορήσεις. Εκείνος θα περιμένει την κίνηση σου κι εσύ θα αδιαφορείς, μέχρι να τον εξαντλήσεις. Και τότε μόνο θα κάνεις την κίνηση, η οποία θα είναι και η τελειωτική.
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΒΙΒΛΙΟΥ
Μια συνωμοσία στα όρια της ψύχωσης που διαπερνά τη λογική. Δυο πανομοιότυπα δίδυμα αδέρφια, ο Αλέξανδρος και ο Κωνσταντίνος.
Ο Αλέξανδρος ένιωθε πάντα κάτι διαφορετικό μέσα του, κάτι που δεν μπορούσε να το προσδιορίσει. Κάποια στιγμή διαβάζει το βιβλίο του πασίγνωστου ψυχίατρου πατέρα του που αναφέρεται σ’ εκείνον. Οι λέξεις αποκτούν τρομακτικές διαστάσεις. Και τότε ξεκινά ο όλεθρος.
Ένας θάνατος και μια αναπότρεπτη θυσία. Ένας παππούς φύλακας άγγελος.
Μήπως όλα είναι στη φαντασία του Αλέξανδρου; Ή πράγματι τον καταδιώκουν;
Ένα μυθιστόρημα που ακροβατεί ανάμεσα στην αλήθεια και την παράνοια. Στον έρωτα και τον θάνατο. Στην παρανομία και τον φόβο. Με ανατροπές που κόβουν την ανάσα, καθώς ένα χέρι θα γυρίσει την κλεψύδρα. Για να πει αυτή τη φορά την αλήθεια.
Αλλά… ένας φόνος δεν είναι ποτέ αρκετός.
«Με λένε Αλέξανδρο και το πρώτο που έμαθα να λέω ήταν το όνομά μου».
Πρόλογος
Άννα Γαλανού, Συγγραφέας
Ο Απόλλων Σκαμπαβίας γεννήθηκε και ζει στο Ηράκλειο Κρήτης. Αποφοίτησε από το Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει πάρει το δεύτερο βραβείο ποίησης σε πανελλήνιο διαγωνισμό το 2012 για το ποίημα «Παράκληση». Έχει γράψει θεατρικά έργα, ποίηση και πεζογραφήματα. Το μυθιστόρημα Στο σκοτάδι κράτα με είναι το πρώτο του βιβλίο που εκδίδεται από τις Εκδόσεις Κάκτος.
*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*
Comments