ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: Βιβλιόφιλοι του Ελληνικού Bookstagram (Μέρος 1º)
Books and Freckles: Το αναγνωστικό έτος 2023, έπιασες το στόχο που είχες θέσει για τα βιβλία που ήθελες να διαβάσεις;
Θοδωρής Ζαργκλής: Ναι και είμαι πολύ χαρούμενος! Αν και έβαλα 30 βιβλία, «λίγα» θεωρητικά, έχω φτάσει αισίως τα 37 και ελπίζω μέχρι το τέλος του έτους να φτάσω τα 40.
Λένα Ψύχα: Προσπαθώ να διαβάζω τουλάχιστον δύο βιβλία το μήνα. Ευτυχώς, τα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής, γιατί τα βιβλία με ξεκουράζουν και με γαληνεύουν και είναι, πραγματικά, πολύ όμορφο να έχω χρόνο να αφιερώνομαι σε αυτά.
Χρύσα Πουλουτίδου: Πάντα πιάνω τον στόχο γιατί βάζω πολύ μικρούς στόχους αλλά ο πιο βασικός είναι να διαβάζω μόνο βιβλία που μου αρέσουν χωρίς πίεση, οπότε σίγουρα τον έπιασα.
Έλενα Παπαδοπούλου: Το 2023 έβαλα στόχο τα 60 βιβλία, 5 κάθε μήνα. Η αλήθεια είναι πως δεν περίμενα να πιάσω τον στόχο, λόγω του ότι έκανα αρκετές επιμέλειες φέτος. Όταν διαβάζεις τρεις φορές το ίδιο βιβλίο για να το διορθώσεις, δε μένει και πολύς χρόνος για άλλα πράγματα. Τελικά τα κατάφερα και έχω διαβάσει περίπου 85 βιβλία.
Γεωργία Κρίκη: Δεν μου αρέσει να βάζω στόχο για τα βιβλία που θέλω να διαβάσω. Μου αρέσει να είμαι ελεύθερη και να μην μπω στο καλούπι του ΠΡΕΠΕΙ.
Books and Freckles: Είναι κάποιο βιβλίο που θα ήθέλες να διαβάσεις μέσα στη χρονιά που μας πέρασε και δεν μπόρεσες; Τι ήταν αυτό που σε κράτησε από το να το διαβάσεις;
Θοδωρής Ζαργκλής: Είναι ένα βιβλίο που ενώ το περίμενα πολύ να κυκλοφορήσει, δεν ένιωσα ποτέ ψυχολογικά έτοιμος να το διαβάσω. Το βιβλίο αυτό είναι «Ο Νεαρός Μάνγκο» από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Είμαι mood reader, δηλαδή διαβάζω βιβλία ανάλογα με την διάθεσή μου και το συγκεκριμένο βιβλίο αποδείχτηκε πολύ πιο «βαρύ», κάτι το οποίο φέτος δεν ένιωσα καθόλου.
Λένα Ψύχα: Προσπαθώ να διαβάζω όσα βιβλία έχω στη βιβλιοθήκη μου ή όσα δανείζομαι από τη δημοτική βιβλιοθήκη και να μην αφήνω τη λίστα με τα αδιάβαστα να μεγαλώνει. Σίγουρα, όμως, υπάρχουν βιβλία που δεν κατάφερα να αποκτήσω αυτή τη χρονιά και θέλω πολύ να τα αγοράσω με το νέο έτος.
Χρύσα Πουλουτίδου: Ήθελα σίγουρα να διαβάσω τη σειρά της Cassandra Clare " clockwork angel" αλλά όγκος των αδιάβαστών μου και το γεγονός ότι πρόκειται για σειρά άφησαν για λίγο πίσω αυτή την προσδοκία.
Έλενα Παπαδοπούλου: Να ‘ταν μόνο ένα... Γενικά μπορεί να έχω προγραμματίσει να διαβάσω κάποιο βιβλίο, μετά να έρθει κάτι άλλο για κριτική από κάποιον συγγραφέα ή εκδοτικό ή μια νέα επιμέλεια και όλα να πάνε πίσω. Το 2023 ήθελα να διαβάσω το Πράσινο Μίλι. Το ξεκίνησα αλλά έχει μείνει στη μέση και δε βλέπω να διαβάζεται στο άμεσο μέλλον.
Γεωργία Κρίκη: Αχ ναι! Τα έξι κοράκια. Δεν βρήκα ακόμα τον χρόνο. Πιστεύω όμως να είναι από τα πρώτα που θα διαβάσω το 2024.
Books and Freckles: Σε σχέση με πέρυσι αγόρασες περισσότερα βιβλία ή λιγότερα;
Θοδωρής Ζαργκλής: Χαχαχα, δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω ή να κλάψω. Αγόρασα περισσότερα αλλά έλαβα και πολλά από τις συνεργασίες μου με τους εκδοτικούς. Η διαφορά με πέρυσι πάντως δεν ήταν και εξωφρενική- ευτυχώς αν με ρωτάς.
Λένα Ψύχα: Νομίζω ότι αγόρασα περίπου τα ίδια. Είμαι πολύ τυχερή γιατί στην περιοχή μου έχουμε μια πάρα πολύ καλή δημοτική βιβλιοθήκη, με αρκετές νέες κυκλοφορίες, έτσι έχω την ικανότητα να δανείζομαι μεταφρασμένα βιβλία και να αγοράζω μετέπειτα βιβλία Ελλήνων λογοτεχνών, στηρίζοντας την εγχώρια λογοτεχνία, χωρίς να σημαίνει αυτό πως δεν αγοράζω και βιβλία ξένης λογοτεχνίας.
Χρύσα Πουλουτίδου: Κάθε χρόνο νομίζω πώς αγοράζω όλο και περισσότερα. Πραγματικά δε θα ξέρω που να τα βάλω σε λίγο.
Έλενα Παπαδοπούλου: Περίπου τα ίδια θα έλεγα. Όμως διάβασα αρκετά λιγότερα σε σχέση με πέρυσι (ΟΥΨ!) Επίσης φέτος έκανα και 24for24 challenge, με είκοσι τέσσερα βιβλία για τα εικοστά τέταρτα γενέθλιά μου (αλλά αρκετά ήταν δώρα – άρα δε μετράνε ως αγορές)
Γεωργία Κρίκη: Λιγότερα ☹
Books and Freckles: Ποιο βιβλίο - συγγραφέα ξεχώρισες το 2023;
Θοδωρής Ζαργκλής: Δύσκολη ερώτηση. Θα αναφέρω 2-3, είμαι αρκετά αναποφάσιστος. Αρχικά, το βιβλίο «Σκοτεινή Κληρονομιά» (εκδ. Bell) του αγαπημένου μου Γιώργου Αγγελίδη με ταρακούνησε αρκετά. Λάτρεψα τόσο το βιβλίο, όσο και τον ίδιο μέσα από την γραφή του. Δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω επίσης την Αλεξάνδρα Κ* και το βιβλίο της «Πράγματα που σκέφτεται η παρθένος Μαρία καπνίζοντας κρυφά στο μπάνιο» (εκδ. Πατάκη). Για άλλη μια φορά αφήνει στόματα ανοιχτά και με μια πένα κοφτερή σαν λεπίδα, σκίζει τα πανιά ενός αρχέγονου πλοίου που λέγεται πατριαρχία. Για πάντα αγαπημένη μου. Τέλος, για να μην αφήσω και τους συγγραφείς του εξωτερικού παραπονεμένους, θα αναφέρω την Susanna Clarke και το βιβλίο της «Πιρανέζι» (εκδ. Αίολος). Σύντομο, δίνει απεριόριστη τροφή για σκέψη και οι σελίδες φεύγουν νερό. Παλεύει για την πρώτη θέση στην κατάταξη των βιβλίων του 2023.
Λένα Ψύχα: Πρέπει να πω μόνο ένα; Δύσκολο, πολύ. Θα πω τον Μάριο Δημητριάδη, γιατί μ εξέπληξε ευχάριστα με το νέο του συγγραφικό πείραμα. Και από βιβλίο θα πω το ‘Σημάδι από Στάχτη’.
Χρύσα Πουλουτίδου: Δεν ήταν μόνο ένα αλλά επειδή το έχω πιο πρόσφατο και μου έχει χαραχτεί στην καρδία θα πω την Τέταρτη Πτέρυγα της Rebecca Yaros. Είχε απλά τα πάντα. Τέλειο κόσμο, δράκους, απίστευτη πλοκή, ρομάντζο.Ήταν ένα συναισθηματικό rollercoaster.
Έλενα Παπαδοπούλου: Σε καμία περίπτωση δεν είναι μόνο ένα βιβλίο ή ένας συγγραφέας, αλλά θα πω τον Κρις Κάρτερ χάρη στον οποίο αγάπησα την αστυνομική λογοτεχνία και ξεκίνησα να ψάχνω αναγνώσματα σε ένα εντελώς διαφορετικό είδος για μένα. Η σειρά του με τον ντετέκτιβ Ρόμπερτ Χάντερ είναι ένα αριστούργημα και ανυπομονώ να βγουν όλα τα βιβλία του στα ελληνικά για να πουν και άλλοι πόσο καταπληκτικό είναι το Genesis, το δωδέκατο βιβλίο.
Γεωργία Κρίκη: Θα πω δυο:
Το Έρεβος της Carmella. Συγκλονιστικό! Απλά ΥΠΕΡΟΧΟ!
Και το Δαίμονας της Ηώ Αυγέρη! Θέλω να με πάτε απλά σε εκείνο το νησί και να με αφήσετε. Αγαπημένο!
Books and Freckles: Τι θα άλλαζες αν μπορούσες στο χώρο του βιβλίου;
Θοδωρής Ζαργκλής: Την τοξικότητα και τον ελιτισμό. Δεν γίνεται να διαβάζουμε και να μιλάμε για ελευθερία, όταν κατακρίνουμε κόσμο για τις αναγνωστικές του επιλογές. Αυτό θέλω, αυτό διαβάζω. Τέλος.
Λένα Ψύχα: Δεν ξέρω. Αυτό που θα ήθελα να αλλάξει χρειάζεται πολιτική πρωτοβουλία και κρατική ενίσχυση. Πιστεύω πως πρέπει να δοθούν περισσότερα κονδύλια στις δημοτικές βιβλιοθήκες, να γίνουν εστιασμένες δράσεις για τη φιλαναγνωσία από μικρή ηλικία και να δοθεί βήμα στους δημιουργούς από τα ΜΜΕ. Ακόμα και στην κρατική τηλεόραση υπάρχουν ελάχιστες φορές που καλείται ένας συγγραφέας να μιλήσει. Πρέπει, έστω μία φορά, να αναρωτηθούμε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Το να μη διαβάζει ο κόσμος, και κατά συνέπεια να μορφώνεται, βολεύει αρκετούς.
Χρύσα Πουλουτίδου: Θα ήθελα να δωθεί μεγαλύτερή φωνή στους Έλληνες συγγραφείς του φανταστικού. Πραγματικά έχω διαβάσει απίστευτα βιβλία που δεν είναι όμως καθόλου γνωστά ευρέως. Ελπίζω η φαντασία να κερδίσει σιγά σιγά μεγαλύτερο αναγνωστικό κοινό στην Ελλάδα γιατί είναι ένα είδος που εν δυνάμει περιλαμβάνει κι όλα τα υπόλοιπα.
Έλενα Παπαδοπούλου: Είναι πολλά τα πράγματα που θα άλλαζα. Θα μιλήσω όμως για έναν τομέα που έχω γνώσεις και ξέρω πώς λειτουργεί και αυτός είναι η επιμέλεια. Αρχικά, οι ίδιοι οι συγγραφείς πρέπει να συνειδητοποιήσουν πως οι επιμελητές θέλουμε να βγει το έργο όσο το δυνατόν αρτιότερο. Θέλουμε να βοηθήσουμε τον συγγραφέα να αναδείξει το όραμα πίσω από το κείμενό του, δεν είμαστε εχθροί. Αφετέρου, οι εκδοτικοί θα πρέπει να επενδύσουν λίγο περισσότερο στον επιμελητή και διορθωτή. Δε γίνεται ένα άτομο να κάνει και τα δύο σε πολύ στενά χρονικά περιθώρια και για πολύ μικρή αμοιβή. Ένα κείμενο πρέπει να περαστεί δύο και τρεις φορές. Ένα άνθρωπος πρέπει να δει την πλοκή, τους χαρακτήρες, τη δομή. Ένας άλλος να κοιτάξει τη γλώσσα πιο εξονυχιστικά, τις επαναλήψεις, το ύφος και ένας τελευταίος να κάνει την τελική διόρθωση για ό,τι έχει ξεφύγει. Εμείς στην Ελλάδα καταλήγουμε να κάνουμε κυρίως το τρίτο στάδιο (μερικοί εκδοτικοί δεν κάνουν ούτε αυτό, να τα λέμε και αυτά) και έτσι βγαίνουν βιβλία σε ακατέργαστη μορφή. Και τέλος, και οι ίδιοι οι επιμελητές, για να μη βγάζω την ουρά μας απ’ έξω, πρέπει να ανοίξουμε κανένα βιβλίο γραμματικής να φρεσκάρουμε τις γνώσεις μας ή να καθίσουμε να αποφασίσουμε επιτέλους πώς γράφεται το αβγό ή αν μετά τα εισαγωγικά μπαίνει κόμμα, για να κάνουμε όλοι τα ίδια.
Γεωργία Κρίκη: Καλύτερη προώθηση των Ελλήνων συγγραφέων. Είναι λίγοι αυτοί που τους προτείνουν.
Books and Freckles: Πες μας ένα σημαντικό γεγονός που έζησες μέσα στο 2023, είτε ως αναγνωστης, είτε ως συγγραφέας;
Θοδωρής Ζαργκλής: Τα προηγούμενα χρόνια, δεν πήγαινα καθόλου σε παρουσιάσεις και είχα μηδενικές επαφές με άτομα του χώρου. Φέτος, αποφάσισα να βγω εκεί έξω. Γνώρισα τόσο κόσμο, έχτισα όμορφες φιλίες και είδα την δουλειά μου να αναγνωρίζεται. Αυτά κρατάω. Ήταν μια όμορφη, παραγωγική και άκρως εποικοδομητική χρονιά. Ανυπομονώ για τη νέα χρονιά και για ό,τι μου επιφυλάσει.
Λένα Ψύχα: Για μένα η καλύτερη στιγμή ως συγγραφέας και ως αναγνώστρια ήταν η έκθεση φανταστικού στο Περιστέρι. Γνώρισα άτομα που έχουμε κοινά ενδιαφέροντα και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Υπάρχουν στιγμές που αρκετοί από εμάς έχουν νιώσει πως δεν χωράνε στα καλούπια της κοινωνίας. Το να συναντάς ανθρώπους με κοινά ενδιαφέροντα, σε κάνει να αισθάνεσαι κομμάτι αυτού του κόσμου, πως έχεις βρει κάποιους που μπορούν να σε καταλάβουν και να σε νιώσουν. Αυτό είναι το πιο μαγικό.
Χρύσα Πουλουτίδου: Νομίζω πως το σημαντικότερο ήταν η συνεργασία που ήρθε με τις εκδόσεις Διόπτρα γιατί ήταν κατι που επιδίωκα καθώς λατρεύω τα βιβλία τους.
Έλενα Παπαδοπούλου: Το 2023 μετά από ένα συγγραφικό μπλόκο δύο ετών ένιωσα και πάλι την ανάγκη να γράψω κάτι και έτσι γεννήθηκε ένα παιδικό παραμύθι που αγαπώ πολύ για τα άστρα. Δεν μπορώ να πω περισσότερα όμως είμαστε στη διαδικασία αναζήτησης εκδοτικής στέγης.
Γεωργία Κρίκη: Θέλει και ερώτημα; Η Οικογένεια της Φωτιάς – Το κυνήγι του Εκλεκτού είναι πια σε έντυπη μορφή! Το ότι μπορώ και κρατάω στα χέρια μου το παιδί μου! Ότι ένα όνειρό μου έγινε πραγματικότητα!
Books and Freckles: Έχει αποδειχτεί ότι οιΈλληνες αναγνώστες δεν εμπιστεύονται εύκολαΈλληνες συγγραφείς. Πιστεύεις ότι υπάρχει λόγος; Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι συγγραφείς και οι εκδοτικοί για να αλλάξει αυτή η νοοτροπία;
Θοδωρής Ζαργκλής: Βρισκόμαστε σε μια περίοδο όπου τα σόσιαλ μίντια επηρεάζουν απόλυτα αρκετές από τις καθημερινές μας επιλογές. Με την άνοδο του Tiktok και του πασίγνωστου πλέον #BookTok, έχουμε όλοι ανακαλύψει συγγραφείς και βιβλία από όλο τον κόσμο. Οι εκδότες φυσικά και παρακολουθούν τα τεκταινόμενα μαζί με εμάς κι μεταφράζουν τα πιο «βάιραλ» από αυτά. Αυτόματα αυτό, κάπως «ακυρώνει» την εγχώρια παραγωγή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε όμως ότι και οι εκδοτικοί είναι επιχειρήσεις. Οι Έλληνες συγγραφείς από την άλλη, δεν μπορούν να κάνουν και πολλά. Όταν στην Ελλάδα, ένας συγγραφέας παίρνει 2-5% ποσοστό από τις πωλήσεις, πως περιμένουμε να συνεχίσουν να παράγουν με την ίδια ζέση; Ας συνεχίσουν λοιπόν να δημιουργούν και να εκδίδουν. Είναι τεράστιο επίτευγμα να υλοποιείς μια ιδέα σου και αξίζουν όλα τα «μπράβο». Τέλος, οι εκδότες , αν φυσικά το επιθυμούν, θα μπορούσαν να ποντάρουν περισσότερο και στους Έλληνες συγγραφείς.
Λένα Ψύχα: Φυσικά και υπάρχει λόγος και είναι ξεκάθαρα το μάρκετινγκ των εκδοτικών. Όταν ένας εκδοτικός επενδύει σε βιβλίο ξένου συγγραφέα (κυρίως γιατί στοχεύει σε μεγαλύτερο κέρδος), τότε αυτόματα κάνει προωθητικές ενέργειες που έχουν σκοπό να στηρίξουν αυτό το κέρδος. Δε σημαίνει πως τα μεταφρασμένα βιβλία είναι λογοτεχνικά ανώτερα από τα αντίστοιχα των εγχώριων λογοτεχνών. Για να το καταλάβει αυτό ένας αναγνώστης, αρκεί μονάχα να εμπιστευτεί την εγχώρια λογοτεχνία.
Από την άλλη, υπάρχουν Έλληνες συγγραφείς, που έχουν αρκετούς ακόλουθους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, που διαβάζουν ή προωθούν συνεχώς μεταφρασμένα βιβλία. Ο ίδιος άνθρωπος, δηλαδή, που ζημιώνεται από το μάρκετινγκ και την επιχειρηματική πολιτική των μεγάλων εκδοτικών, αποφασίζει να παίξει το παιχνίδι τους και σνομπάρει την ελληνική λογοτεχνία. Τι μήνυμα δίνει αυτό στους Έλληνες αναγνώστες; Ας το σκεφτούμε λίγο.
Χρύσα Πουλουτίδου: Ειλικρινά επειδή διαβάζω Έλληνες συγγραφείς θα ήθελα κι εγώ πολύ να αλλάξει αυτό. Ίσως θα έπρεπε οι εκδοτικοί να δίνουν μεγαλύτερη βαρύτητα στη σωστή προώθηση αλλά και πρωτίστως στην επιλογή των βιβλίων. Καλώς ή κακώς γνωρίζουμε ότι αν καποιος θέλει πολύ μπορεί να εκδοθεί, ακόμα κι με ένα κακό βιβλίο και αυτο θα πρέπει να σταματήσει.
Έλενα Παπαδοπούλου: Αυτό θεωρώ πως συμβαίνει επειδή πολλά βιβλία που δεν είναι έτοιμα εκδίδονται. Αν εγώ επιλέξω Έλληνες συγγραφείς μερικές φορές και διαβάσω μέτρια βιβλία έχοντας πληρώσει κοντά στα είκοσι ευρώ για το καθένα, θα το σκεφτώ πολύ πριν ξαναγοράσω Έλληνα. Θα πάω στο bestseller του εξωτερικού που κοστίζει κοντά στα δέκα ευρώ και ξέρω ότι θα μου αρέσει.
Για να αλλάξει αυτό, πρέπει να γίνεται αρχικά καλύτερη αξιολόγηση. Δυστυχώς, δεν είναι όλα τα βιβλία κατάλληλα ή έτοιμα για έκδοση. Καλύτερη επιμέλεια, ώστε να είναι άρτια στη μορφή και καλύτερο μάρκετινγκ και διανομή. Το να τυπώσεις ένα βιβλίο, να κάνεις ένα ποστ στο Ίνσταγκραμ και να το στείλεις στα public Συντάγματος δεν είναι προώθηση.
Γεωργία Κρίκη: Μέσα σε αυτούς ήμουν και εγώ. Πίστευα ότι οι Έλληνες συγγραφείς δεν μπορούσαν να γράψουν βιβλία όπως στο εξωτερικό. Τώρα γνωρίζω ότι μπορούν να τους ξεπεράσουν. Υπάρχουν τόσα διαμάντια στην Ελλάδα που είναι κρίμα που δεν έχουν προωθηθεί και προς τα έξω. Μπορούν να κάτσουν ισάξια δίπλα σε Best Seller του εξωτερικού!
Books and Freckles: Ποιο είδος πιστεύεις ότι είναι το επικρατέστερο στην Ελληνική λογοτεχνία;
Θοδωρής Ζαργκλής: Το κοινωνικό σε συνδιασμό με το ρομάντζο. Φαίνεται τόσο από τις πωλήσεις, όσο και από τις κυκλοφορίες.
Λένα Ψύχα: Παλαιότερα, θα έλεγα το κοινωνικό μυθιστόρημα. Τα τελευταία χρόνια, όμως, πιστεύω πως υπάρχει μεγαλύτερη διάθεση για αγορά αστυνομικού, μυστηρίου και ρομαντικής κομεντί.
Χρύσα Πουλουτίδου: Θα έλεγα ίσως τα αστυνομικά και τα αισθηματικά βιβλία. Κι εγώ πριν χρόνια για ένα διάστημα διάβαζα μονο αστυνομικά και από συζητήσεις με φίλους έχω καταλάβει ότι τα προτιμούν πολλοί.
Έλενα Παπαδοπούλου: Το νούμερο ένα είδος σε πωλήσεις με διαφορά είναι το κοινωνικό.
Γεωργία Κρίκη: Νομίζω ότι το κοινωνικό μυθιστόρημα είναι το επικρατέστερο.
Books and Freckles: Το τελευταίο διάστημα όλο και περισσότεροι συγγραφείς επιλέγουν την αυτοέκδοση, για το βιβλίο τους. Πιστεύεις ότι αυτό είναι το μέλλον της έκδοσης;
Θοδωρής Ζαργκλής: Δεν θα ήθελα να είναι αυτό το μέλλον της έκδοσης. Η αυτοέκδοση, σε αρκετές περιπτώσεις, κοστίζει ακριβά. Έχω ακούσει τρομακτικά ποσά και δεν μπορώ να φανταστώ τι θα έκανα εγώ σε μια τέτοια περίπτωση. Βέβαια, αν ο συγγραφέας βλέπει το έργο του να απορρίπτεται συνεχώς από τους εκδότες κάνει πολύ καλά και εκδίδει το πόνημά του μόνος του. Αλλά θεωρώ και πάλι ότι οι μεγαλοεκδότες θα έπρεπε να είναι λίγο πιο ελαστικοί. Μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ ότι φταίει απόλυτα κανένας από τους δύο (συγγραφείς ή εκδότες). Το ζήτημα αυτό αφορά τον χώρο του βιβλίου σε παγκόσμιο επίπεδο, οπότε πρέπει κάπως όλοι να συμβάλλουμε στην αλλαγή του (αν φυσικά επιθυμούμε αλλαγή).
Λένα Ψύχα: Θεωρώ πως η συνέκδοση (η συνεισφορά ενός ποσού τόσο από τον εκδοτικό όσο και από τον συγγραφέα) είναι η κύρια μορφή έκδοσης στον ελληνικό χώρο. Θέλω να πιστεύω πως δε θα είναι το μέλλον. Θέλω ένα μέλλον που να διασφαλίζει τόσο την ποιότητα των βιβλίων που βγαίνουν στην αγορά όσο και τη στήριξη του δημιουργού και όχι την εκμετάλλευσή του.
Χρύσα Πουλουτίδου: Σίγουρα είναι ένας τρόπος να ελέγχεις τα πάντα από πρώτο χέρι και να κάνεις τις δικές σου επιλογές ώστε να βγει το αποτέλεσμα που έχεις ονειρευτεί. Δεν ξέρω αν είναι το μέλλον αλλά βλέπω πολλούς συγγραφείς να το επιλέγουν. Απ’ την άλλη μια ομάδα ενός εκδοτικού με πείρα έχει να προσφέρει πάντα κάτι παραπάνω. Το κλειδί είναι στη σωστή συνεργασία.
Έλενα Παπαδοπούλου: Η αυτοέκδοση έχει πολύ τρέξιμο και πολλές παγίδες. Χρειάζεται έρευνα και τιτάνια υπομονή. Δε θεωρώ ότι είναι το μέλλον των εκδόσεων διότι μια παραδοσιακή έκδοση σε έναν μεγάλο εκδοτικό οίκο σημαίνει τοποθέτηση σε βιβλιοπωλεία. Αν δεν υπάρχει το βιβλίο σε πολλά μέρη, δεν μπορείς να κάνεις τυχαίες πωλήσεις (από άτομα που δε σε γνωρίζουν). Ναι, στην αυτοέκδοση βοηθούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά και πάλι νιώθω πως υπάρχει ένα ταβάνι πωλήσεων.
Γεωργία Κρίκη: Έχω κάνει την έρευνά μου γιατί ήθελα να το τολμήσω και εγώ. Δεν το έκανα για δικούς μου λόγους. Τώρα αν είναι το μέλλον; Δεν το γνωρίζω. Αν κάποιος μπορεί να το κάνει δεν είναι κακό, αλλά θέλει τρελή προώθηση όταν δεν έχεις από πίσω σου έναν εκδοτικό. Περνούν τα πάντα από τα χέρια σου και αυτό έχει τα θετικά αλλά και τα αρνητικά του. (Το ίδιο ισχύει και για τους εκδοτικούς.)
Books and Freckles: Πόσο εύκολο είναι να εκφράσεις την άποψη σου σε μια βιβλιομάδα;
Θοδωρής Ζαργκλής: Θεωρητικά; Θα έπρεπε να είναι σαν να εκφράζεις την γνώμη σου σε μια συζήτηση για οποιοδήποτε άλλο θέμα, με σεβασμό πάντα απέναντι σε όλους. Πρακτικά, δεν είναι δυστυχώς το ίδιο. Όπως ανέφερα και παραπάνω, για κάποιον ανούσιο λόγο τρωγόμαστε μεταξύ μας. Θεωρούμε ότι η γνώμη μας υπερισχύει έναντι στην γνώμη του άλλου. Κάτι που θεωρώ πρέπει κάθε αναγνώστης να καταλάβει είναι ότι ο καθένας από εμάς αντιλαμβάνεται διαφορετικά κάθε βιβλίο και είναι απόλυτα λογικό να έχουμε διαφορετικές απόψεις πάνω σε αυτά. Όπως λοιπόν σεβόμαστε τις απόψεις των άλλων σε διάφορα θέματα, ακόμα και αν διαφωνούμε, έτσι θα έπρεπε να σεβόμαστε και τις διάφορες απόψεις πάνω στα βιβλία. Είτε είναι κοντά στις δικές μας απόψεις, είτε όχι.
Λένα Ψύχα: Αν μου αρέσει το βιβλίο, τότε είναι αρκετά εύκολο. Αν το βιβλίο δε μου άρεσε καθόλου, τότε επιλέγω να μη σχολιάσω τίποτα, γιατί στο τέλος όλα έχουν να κάνουν με την αισθητική και τα γούστα του καθενός.
Χρύσα Πουλουτίδου: Αναλόγως την ομάδα. Όταν απαρτίζεται από άτομα που έχουν κοινές προσλαμβάνουσες και διαβάζουν πάνω κάτω τα ίδια είδη, σίγουρα είναι πολύ πιο εύκολο. Προσωπικά σε όσες ομάδες έχω υπάρξει, η βιβλιοφιλική κοινότητα μου έχει φερθεί άψογα. Ακόμα και να διαφωνήσω με κάποιον δείχνει σεβασμό στην άποψή μου. Σίγουρα θα υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά δε νομίζω να είναι πολλές.
Έλενα Παπαδοπούλου: Δεν είναι καθόλου εύκολο. Θα μοιραστώ ένα περιστατικό που συνέβη φέτος. Ήμουν σε μια ομάδα όπου κάθε βδομάδα διαφορετικά προφίλ ανέβαζαν κριτικές για το ίδιο βιβλίο ώστε να υπάρξει ντόρος και προβολή. Κάποια στιγμή, λοιπόν, έπεσε στα χέρια μου ένα πολύ μέτριο βιβλίο. Έβαλα 3 αστέρια και έγραψα πολύ ευγενικά την άποψή μου. Μίλησα για τα δυνατά σημεία και για τα ελαττώματα του βιβλίου. Η συγγραφέας αρχικά αφαίρεσε το ταγκ και έπειτα επικοινώνησε με την ομάδα και έκανε παράπονα για την κριτική. Η διαχείριση μου ζήτησε έπειτα να αλλάξω την κριτική κρατώντας μόνο τα θετικά. Η εν λόγω συγγραφέας προφανώς δεν ήταν έτοιμη να ακούσει τις αδυναμίες του βιβλίου της ή να δεχθεί κριτική (άρα δεν ήταν έτοιμη για έκδοση). Και αυτό συμβαίνει συχνά. Προσωπικά, είμαι πάντα ευγενική, εξηγώ τι μου άρεσε και τι όχι ή περιορίζομαι σε παρουσίαση της πλοκής χωρίς προσωπικά σχόλια αν δεν έχω κάτι καλό να πω.
Γεωργία Κρίκη: Είναι ωραίο να μοιράζεσαι μαζί με άλλους κάτι που αγαπάς και να μιλάς γι’ αυτό. Αλλά υπάρχουν φορές που μπορεί να μην σου αρέσει κάποιο βιβλίο. Πρέπει ο καθένας να μην είναι εριστικός και προσβλητικός. Να μην κατακρεουργεί το πόνημα του συγγραφέα. Όταν γίνεται με όμορφο τρόπο και χωρίς προσβολές είναι καλό γιατί μέσα από αυτό ο συγγραφέας βελτιώνεται.
Books and Freckles: Πρότεινε ένα βιβλίο,Έλληνα συγγραφέα, που βγήκε το 2023 και θα πρέπει κάθε αναγνώστης να το έχει στη βιβλιοθήκη του.
Θοδωρής Ζαργκλής: Κάθε βιβλίο του Γιώργου Αγγελίδη και της Αλεξάνδρας Κ*. Αξιόλογοι, άκρως καταρτισμένοι και ταλαντούχοι. Α και λίγο Οφηλία. Το ελληνικό dark romance στα καλύτερά του.
Λένα Ψύχα: Θα πρότεινα, γενικότερα, στους ανθρώπους να διαβάζουν όσο περισσότερο μπορούν. Να μειώσουν λίγο τον χρόνο στο κινητό και να δώσουν ευκαιρίες σε νέα βιβλία.
Χρύσα Πουλουτίδου: Μιας και διάβασα κυρίως βιβλία φαντασίας από Έλληνες συγγραφεις φέτος, θα πρότεινα οπωσδήποτε Το αγόρι με τα χρυσά μάτια του Δημήτρη Μιχαλέτου που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Θα είναι σειρά και το πρώτο ήταν απλά ονειρικό.
Έλενα Παπαδοπούλου: Και πάλι, είναι πολλά. Θα πω όμως το Πεφταστέρι. Είναι μια μικρή υπερφυσική νουβέλα με φόντο την ελληνική επαρχία, που τυχαία και συμπωματικά έχω κάνει επιμέλεια, και μιλάει για το καλό και το κακό, την οικογένεια και την αγάπη του ζευγαριού, τον μόχθο και το πείσμα και φυσικά τα άστρα.
Γεωργία Κρίκη: Το δικό μου… Χαχαχα, πλάκα κάνω!
Μπορώ να πω πάλι δύο; Λοιπόν το πρώτο είναι Η κατάρα της Νεκταρίας Μαρκάκη.
Και το δεύτερο, There once was a myth. Ένα βιβλίο 22 συγγραφείς.
Θα πω και ένα τρίτο που έχω βάλει στην καρδιά μου Έρεβος της Carmela.
Books and Freckles: Ποιο είναι το αγαπημένο σου είδος στη λογοτεχνία;
Θοδωρής Ζαργκλής: Αν και διαβάζω κάθε είδος, θα έλεγα το αστυνομικό γιατί ένας από τους αγαπημένους μου συγγραφείς είναι ο Sebastian Fitzek. (δεν με ρώτησε κανείς αλλά το αγαπημένο μου βιβλίο του είναι η Θέση 7Α. Όλα του τα βιβλία βγαίνουν από τις εκδόσεις Διόπτρα).
Λένα Ψύχα: Όλα τα είδη, πέραν του ιστορικού. Μπορώ να διαβάσω, και μου αρέσει να διαβάζω, σχεδόν τα πάντα. Από μυστήριο μέχρι ρομαντική λογοτεχνία. Από κοινωνικό μέχρι φαντασίας.
Χρύσα Πουλουτίδου: Η Φαντασία βέβαια σε όλες της τις μορφές, επική, με ρομάντζο, με τρόμο...είμαι απλά παιδί της φαντασίας και όπως είπα ξανά είναι απίστευτα ευέλικτο είδος γιατί μπορεί να συμπεριλάβει τα πάντα.
Έλενα Παπαδοπούλου: Φαντασία και πάλι φαντασία.
Γεωργία Κρίκη: Ότι έχει να κάνει με αισθηματικό. Αγαπώ όταν υπάρχει μια ιστορία αγάπης και ας είναι φαντασία, περιπέτεια, θρίλερ κτλ.
Books and Freckles: Γράψε μία ή όσες ευχές θέλεις για το 2024.
Θοδωρής Ζαργκλής: Υγεία παιδιά. Αν δεν είμαστε καλά σωματικά και ψυχικά, δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα από όσα απολαμβάνουμε. Καλή χρονιά, εύχομαι σε όλους τα καλύτερα και να πραγματοποιηθούν όλες σας οι ευχές. Στέλνω αγκαλιά.
Λένα Ψύχα: Να μπορούμε να αντιμετωπίζουμε όσα προβλήματα έρχονται στον δρόμο μας και να υπάρχει πάντα ισοτιμία και ισότητα σε όλες τις εκφάνσεις της καθημερινότητας, κατά συνέπεια και στον χώρο του βιβλίου.
Χρύσα Πουλουτίδου: Εύχομαι από καρδιάς να έχουμε όλοι την υγεία μας και τα αγαπημένα μας πρόσωπα κοντά μας και να διαβάζουμε όσο και ό,τι θέλουμε.
Έλενα Παπαδοπούλου: Εύχομαι το αγαπημένο σας βιβλίο να γίνει σειρά και η μεταφορά να είναι πιστή και το καστ τέλειο.
Εύχομαι να βγουν τα αγαπημένα σας βιβλία στα ελληνικά με ωραία και ταιριαστά εξώφυλλα.
Εύχομαι να βρίσκετε πάντα βιβλία από τη λίστα σας σε προσφορά.
Εύχομαι να υπάρχει πάντα χώρος στα ράφια για ένα ακόμα βιβλίο.
Και κυρίως εύχομαι υγεία. Δεν υπάρχει σημαντικότερο αγαθό.
Γεωργία Κρίκη: Ποτέ δεν κάνω μια ευχή! Εύχομαι πάνω από όλα υγεία, (γιατί χωρίς υγεία δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα) ειρήνη, ευτυχία, χαμόγελα και πολύ πολύ αγάπη στην ζωή μας!
Ειμαι ο Θοδωρής και ειμαι 19 (ναι γεννήθηκα το 2004 χαχα). Σπουδάζω ψυχολογία στο Πάντειο και ταυτόχρονα ασχολούμαι με την προώθηση, τόσο βιβλίων όσο και γενικά! Γράφω άρθρα, έχω ένα ποντκαστ και κάνω πολυυυ Tiktok!!
Η Λένα Ψύχα σπούδασε οικονομικά στην ΑΣΟΕΕ, αλλά η μεγάλη της αγάπη ήταν
πάντα τα βιβλία. Έχει εκδώσει ένα κοινωνικό μυθιστόρημα ‘Το Λευκό Κλουβί’
(εκδόσεις Λυκόφως), μία τριλογία φαντασίας ‘Το Ξόρκι των Αγγέλων’ (εκδόσεις
Παράξενος Ελκυστής), ενώ από τον ιστότοπο της ΛΕ.ΦΑ.ΛΟ.Κ διατίθενται δωρεάν η
νουβέλα ‘Ο Μοναχός’.
Τέλος, αρθρογραφεί στην Λέσχη Φανταστικής Λογοτεχνίας Καρδίτσας, γράφοντας
κριτικές για βιβλία που αγαπά.
Η Έλενα Παπαδοπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα όπου και σπούδασε αγγλική γλώσσα και φιλολογία στο Εθνικό και Καποδιστριακό πανεπιστήμιο. Στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος Erasmus+ φοίτησε δύο εξάμηνα στο πανεπιστήμιο του Λοτζ της Πολωνίας, στο τμήμα λογοτεχνίας. Ξεκίνησε να γράφει στην ηλικία των επτά ετών, που δημιούργησε τον δικό της φανταστικό κόσμο. Κατά τη διάρκεια των σπουδών της, παρακολούθησε το σεμινάριο δημιουργικής γραφής «Scripta Manent» και σύντομα ολοκλήρωσε το πρώτο της μυθιστόρημα.
Τα τελευταία χρόνια είναι επιμελήτρια σε διάφορους εκδοτικούς, αξιολογήτρια βιβλίων, συγγραφέας και διαχειρίστρια στο λογοτεχνικό blog Moonlight tales. Διηγήματά της έχουν δημοσιευτεί σε τοπική εφημερίδα, στην οποία πλέον διατηρεί βιβλιοφιλική στήλη. Το ποίημά της «Το Ρολόι Χτυπάει Μεσάνυχτα» έχει συμπεριληφθεί στο συλλογικό έργο Once Upon a Horror Time (Moonlight Tales, 2021). Το ποίημα «Ποιος σου έκλεψε το παραμύθι» και το διήγημα «Ένας Άγγελος γεννιέται» έχουν συμπεριληφθεί στο «And they lived happily ever after?» (Moonlight Tales, 2022) ενώ το ποίημά της Η Καρδιά της Καλυψούς στο There once was a myth (Moonlight Tales, 2023). Το πρώτο της μυθιστόρημα, «Ένα Μόνο Γράμμα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Χάρτινη Πόλη.
Όταν δεν γράφει, ασχολείται με ποικίλους δημιουργικούς τομείς, όπως ο χορός και η ζωγραφική, ή διαβάζει βιβλία. Η ιδανική της μέρα περιλαμβάνει μια μεγάλη κούπα καφέ, μια πολύχρωμη κουβέρτα και ένα καλό βιβλίο.
Η Γεωργία Κρίκη γεννήθηκε και ζει στην Αθήνα. Ασχολήθηκε με τη γραφιστική λόγω της αγάπης της στη ζωγραφική και τα τελευταία χρόνια απασχολείται στον κόσμο της αισθητικής ως ελεύθερη επαγγελματίας. Η ενασχόλησή της με τη λογοτεχνία άρχισε από την παιδική της ηλικία, όταν έγραφε παραμύθια. Το μυθιστόρημα «Το κυνήγι του Εκλεκτού» είναι το πρώτο βιβλίο της σειράς Φαντασίας «Οικογένεια της Φωτιάς» και το πρώτο της βιβλίο που παραδίδεται στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. (Πηγή: "Εκδόσεις Λυκόφως", 2023)
Επιμέλεια ερωτήσεων συνέντευξης - Αργυρώ Χαρίτου
Υπέροχη η συνέντευξη! Απόλαυσα τις ερωτήσεις, αλλά αγάπησα της απαντήσεις και από τους υπόλοιπους της παρέας! Ανυπομονώ για την συνέχεια!💕
Τι όμορφη συνέντευξη, σας εύχομαι καλή πρωτοχρονιά με υγεία, αγάπη και πολλές όμορφες στιγμές και δημιουργίες ❤️