Θεοί και Φύλακες

“Η ζωή είναι πολύ περίεργη Ελένη”, είπε σπάζοντας τη φωνή.

“Κάποιες φορές, πιστεύεις πως έχεις όλα όσα θα ήθελες,

αποφασίζεις ν’ αρκεστείς σε αυτά και αποδέχεσαι την πορεία σου

και τότε, ξαφνικά, σου γίνεται μια μεγάλη αποκάλυψη.”

Το romantacy δεν είναι μόνο οι ξένοι συγγραφείς. Υπάρχουν, λίγοι αλλά και καλοί έλληνες συγγραφείς που μπορούν να γράψουν αυτό το είδος και μάλιστα να τοποθετηθούν στην Ελλάδα μιας και είμαστε η πηγή του πολιτισμού και όχι μόνο. 

---

Η συγγραφέας Γεωργία Κακαλοπούλου είναι μία από αυτές τις συγγραφείς και το αποδεικνύει με το τελευταίο της βιβλίο Θεοί και Φύλακες.

Λατρεύω να βλέπω πρωταγωνίστριες με το όνομα Ελένη και εδώ η Ελένη της Γεωργίας Κακαλοπούλου, αντιπροσωπεύει επάξια το όνομα. Πάμε να δούμε λίγο την υπόθεση. 

• Η Ελένη θα δεχτεί την πρόσκληση από τον ξάδελφό της Φοίβο και μαζί με τον καλύτερο της φίλο τον Λεωνίδα, θα πάνε στην Ιταλία.

• Η Ελένη κρυφά ερωτευμένη από μικρή με το Φοίβο, θα έρθει αντιμέτωπη με τα συναισθήματά της.

• Μια προφητεία, δύο μισοφέγγαρα εκ γενετής, θα της αλλάξουν όλα όσα ήξερε μέχρι πρότινος.

Τι ρόλο όμως θα παίξει ο Λεωνίδας;

Αυτό το βιβλίο τα έχει όλα.

1. Καλή κοσμοπλασία,

2. χαρακτήρες που από την αρχή τους νιώθεις,

3. έρωτα,

4. πάθος,

5. πλάσματα και θεοί από τα αρχαία χρόνια, αλλά και μια προφητεία που ανατρέπει τα δεδομένα τους.

6. Το σημαντικό όμως είναι πως έχει πάρει στοιχεία Ελληνικά και τα μετέτρεψε σε ένα όμορφο ρομαντικό, φανταστικό μυθιστόρημα, που κατα την ανάγνωση θα σε βγάλει από το Fantasy και θα σε κάνει να θες να το ζήσεις. 

Η γραφή της συγγραφέως είναι απλή, χωρίς να χρησιμοποιεί λέξεις για να εντυπωσιάσει. Μην ξεχνάμε είναι Silk και δεν γίνεται να μην ερωτευτείς και να χαθείς στον κόσμο της Ελένης, του Λεωνίδα και του Φοίβου.

---

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Δύο μισοφέγγαρα στους καρπούς της, ένα σκοτεινό μυστικό από τη γέννησή της. Κανείς θνητός δεν μπορεί ν’ αλλάξει ό,τι έχει γραφτεί…

Η Ελένη είναι μια νεαρή γυναίκα γεμάτη αγάπη και καλοσύνη, ένα πλάσμα ξεχωριστό, φτιαγμένο από τα καλύτερα υλικά αυτού του κόσμου. Μετά το θάνατο της μητέρας της, αφήνει το ήσυχο χωριό της στις παρυφές του Ολύμπου και πηγαίνει στην Τοσκάνη για να συναντήσει τον καθηλωτικά όμορφο και εντυπωσιακό Φοίβο –τον άντρα με τον οποίο είναι ερωτευμένη από μικρή. Στο πλευρό της έχει, όπως πάντα, τον πιστό αλλά σκοτεινό και μυστηριώδη φίλο της Λεωνίδα. Το ταξίδι αυτό μοιάζει από την αρχή περίεργο και πολύ σύντομα η ζωή της ανυποψίαστης Ελένης θα ανατραπεί, καθώς έρχεται αντιμέτωπη με μια τρομακτική αλήθεια…

Αθάνατοι Θεοί, πανάρχαιοι Φύλακες και υπερφυσικά πλάσματα βγαλμένα από έναν κόσμο που ούτε καν φανταζόταν πως μπορεί να υπάρχει, γίνονται η νέα της πραγματικότητα. Και η Ελένη είναι πλέον ένα πλάσμα κυνηγημένο που προσπαθεί να ξεφύγει από τη ζοφερή προφητεία της μοίρας της και το σκοτεινό τάγμα που θέλει να τη θυσιάσει.

Ό,τι γνώρισε, ό,τι αγάπησε, ό,τι πίστεψε είναι ξένο, διαφορετικό… και εκείνος που αγαπά θα γίνει ο μεγαλύτερος εχθρός της…

Μια ερωτική ιστορία φαντασίας για την αιώνια πάλη ανάμεσα στο καλό και το κακό, τις επιλογές που καθορίζουν την πορεία μας και την ανυπέρβλητη, τη σαρωτική δύναμη της αγάπης.

---

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Γεωργία Κακαλοπούλου κατάγεται από τη Λεπτοκαρυά και τη Νέα Έφεσο Πιερίας, όπου και διαμένει. Έχει κάνει σπουδές υγείας και μουσικής, ενώ έχει παρακολουθήσει μαθήματα εικαστικών τεχνών και υποκριτικής σε ερασιτεχνικό θέατρο της Κατερίνης, συμμετέχοντας σε πολλές παραστάσεις. Έχει συγγράψει πληθώρα μυθιστορημάτων, κάποια από τα οποία έχουν εκδοθεί από τις εκδόσεις Λιβάνης, Ωκεανίδα, Ωκεανός, Μάτι. Από τις εκδόσεις Silk έχουν κυκλοφορήσει τα μυθιστορήματά της Κι αν δε σου το είπα σ’ αγαπώ και Η εποχή των μυστικών. Γράφει ποιήματα και άρθρα στο blog της, georgiakakalopoulou.blogspot.gr, ενώ κείμενά της έχουν δημοσιευτεί και σε διαδικτυακές εφημερίδες. Είναι μέλος της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών, του Κέντρου Γραμμάτων και Τεχνών Δίου, και του Παραρτήματος Πιερίας της Πανελλαδικής Οργάνωσης Γυναικών «Παναθηναϊκή». Είναι παντρεμένη και μητέρα δύο παιδιών.

---

*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*