Το όνομά μου είναι Σάντρα

Τα κορμιά ενώνονται για λίγο, οι ψυχές, αν συνδεθούν είναι για πάντα. Αν είσαι σίγουρη γι’ αυτόν που έχεις απέναντι σου, να γδύσεις τη ψυχή σου κι όχι το σώμα σου.

Γράφει η Ελένη Ζερβοπούλου,

Το βιβλίο αυτό, χρειάζεται να έχεις μάτια κλειστά και καρδιά ανοιχτή για να το διαβάσεις. "Το όνομά μου είναι Σάντρα", πρόκειται για ένα μυθιστόρημα με πολλά κοινωνικά μηνύματα, αλλά το κυριότερο για μένα, είναι εκείνο της αγάπης.

---

Η Σάντρα είναι μια ψυχή που γεννήθηκε σε λάθος σώμα, μια ψυχή που παλεύει να σταθεί σε μια κοινωνία, που δυστυχώς ακόμα και σήμερα που μιλάμε, είναι επιφανειακή. Οι άνθρωποι κάθε φυλής, θρησκείας, σεξουαλικών προτιμήσεων,

δεν αναζητούν τίποτα παραπάνω από σεβασμό και αγάπη. 

Το πρώτο βιβλίο του συγγραφέα Χάρη Κωφιάδη, άγγιξε την ψυχή μου, όπως το ίδιο συνέβη και με τους χαρακτήρες. Κρατόντας το σεβασμό προς τον καθένα ξεχωριστά, έδωσε την υπόσταση και το βάθος που χρειαζεται για να να νιώσουμε και να καταλάβουμε αυτό που βιώνουν, οι ξεχωριστοί άνθρωποι. 

• Οι περιγραφές των σκηνών,

• είτε είναι βίαιες,

• είτε πιο ερωτικές, έχουν δοθεί τόσο όσο και χωρίς υπερβολή για να κερδίσει τις εντυπώσεις. 

---

Από την αρχή μέχρι το τέλος σε αρκετά σημεία το διάβαζα με δάκρυα στα μάτια. Αυτό που ήθελα να κάνω έντονα, ήταν να αγκαλιάσω την Σαντρα και τον Γκαρσία που είναι ένας χαρακτήρας ιδιαίτερος και παλεύει με τους δικούς του δαίμονες.

• Η ομοφοβία, είναι ένα ακόμα δυνατό μήνυμα και πως αυτή προκαλεί τη βία.

Η αγάπη και η αποδοχή ακόμα και από του γονείς, η φιλία και το σημαντικό ερώτημα που έχει μέσα για μένα είναι: Με τι κριτήρια αγαπάμε τελικά τους ανθρώπους;

Ο συγγραφέας αγκάλιασε κάθε χαρακτήρα, κάθε ψυχή και το αποτέλεσμα είναι τίμιο προς τους αναγνώστες. Δεν θα επικεντρωθώ σε δύο με τρία σημεία, που για μένα χρειαζόταν να είναι πιο ξεκάθαρα, αλλά στο γενικό σύνολο του θέματος.

Και ναι, αξίζει να το διαβάσετε, γιατί ακόμα και το τέλος του, είναι ανατρεπτικό.

Θέλουμε τέτοιες ιστορίες που να μας δείχνουν ότι όλοι έχουμε δικαίωμα σε αυτό τον πλανήτη που λέγεται γη. Θέλουμε συγγραφείς που να μπορούν να γράφουν έξω από τα στερεότυπα, αλλά να ξέρουν πως να το κάνουν.

Όπως ο Χάρης Κωφιάδης.

---

ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ

Ήταν άλλη μια συνηθισμένη βραδιά κι άλλος ένας συνηθισμένος δρόμος.

Στην πραγματικότητα, ήταν ο ίδιος δρόμος που έπαιρνε κάθε βράδυ

αφήνοντας πίσω της το Pearl, τον αστραφτερό κόσμο του φτηνού

θεάματος με το έντονο μακιγιάζ και τα στρας, μέσα στον οποίο μεγάλωνε

τα τελευταία έξι χρόνια. Και ήταν και αυτή μια συνηθισμένη κοπέλα,

μακριά από την εξτραβαγκάνζα του σόου και τις υπόλοιπες ντίβες. Ή

τουλάχιστον, αυτό λαχταρούσε να είναι.

Το μόνο της σφάλμα, ήταν το όνομα που επέλεξε για τον εαυτό της…

Σάντρα. Γιατί σε κάποιους δεν άρεσε… Κι εκείνοι οι τρεις πίστεψαν πως

είχαν κάθε δικαίωμα να της δείξουν ποια ήταν πραγματικά η θέση της.

Δεν τους είδε να την ακολουθούν στα σκοτεινά σοκάκια.

Δεν τους άκουσε να πλησιάζουν, μέχρι να είναι πολύ αργά.

Δεν κατάλαβε ποτέ το γιατί.

Αυτή το μόνο που ήθελε ήταν να είναι η Σάντρα. Ποιος θα την πίστευε

όμως τώρα πια σε αυτή την κατάσταση; Χωρίς το περιτύλιγμα της, όλοι

γύρω της θα μιλούσαν για ακόμα μια φορά για… Τον Αντρέα...

---

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Γεννήθηκε στην Πολίχνη της Θεσσαλονίκης το 1990. Είναι απόφοιτος του τμήματος Φυσικής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, σύζυγος και πατέρας ενός μικρού κοριτσιού. Επαγγελματικά ασχολείται με τη γραφιστική και τον σχεδιασμό ιστοσελίδων. Στον ελεύθερό του χρόνο καταπιάνεται με το σκίτσο, τη λογοτεχνία, τη μουσική, και περιστασιακά ό,τι άλλο προάγει την ελεύθερη έκφραση. Η σχέση του με τη συγγραφή ξεκίνησε σε μεγάλη διεθνή πλατφόρμα όπου ανέβασε τα πρώτα του έργα. Αργότερα έγινε μέλος και του Συγγραφικού Blog “Ονείρων Πένες” ενώ δύο διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί από το λογοτεχνικό περιοδικό Fractal. Εμπνέεται από τις μικρότερες στιγμές της καθημερινότητας – μία φράση, μία λέξη, μία φυσιογνωμία- ενώ βρίσκει ιδιαίτερα γοητευτικές τις αντιθέσεις σε όλα τα επίπεδα και την ψυχολογία.

---

*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*