Τα μάτια των άλλων η φυλακή μας.
Οι σκέψεις τους τα κλουβιά μας.
Γράφει η Ελένη Ζερβοπούλου,
Ο Χάουελ τυφλός από τα δεκαοχτώ του δεν μπόρεσε να κάνει το όνειρο του πραγματικότητα. Να γίνει βιβλιοθηκάριος. Όμως κατάφερε να διαβάσει περισσότερα με τα μάτια της ψυχής και να δει πέρα από το σκοτάδι τα χρώματα που δεν μπορούμε να δούμε με ανοιχτά μάτια.
Θυμάμαι τη γιαγιά μου να λέει ότι:
Η μεγαλύτερη αμαρτία στον άνθρωπο είναι τα μάτια.
Μπορεί να ακούσει κάτι, αλλά η όραση είναι αυτή που θα τον κάνει ζωντανό.
Χρόνια μετά διαβάζω το βιβλίο του συγγραφέα Παντελή Μαυρομμάτη και νιώθω τυφλή. Νιώθω ότι η όρασή μου, δεν είναι τίποτα μπροστά σε αυτό που βλέπει η ψυχή μου, όταν την αφήνω να δει καθαρά.
Χτίσε μία γέφυρα στα σύννεφα, ένα βιβλίο κοινωνικό που μας μιλάει για τη δύναμη της συγχώρεσης, της φιλίας και της οικογένειας.
Άνθρωποι με πάθη,
άνθρωποι με δικά τους σκοτάδια,
φόβους και ελπίδα για ηρεμία.
Το βιβλίο μπορεί να το χαρακτηρίσει κάποιος και σαν ένα προσωπικό ταξίδι προς το φως, προς την αναζήτηση του εαυτού μας. Οι άνθρωποι δεν γεννιόμαστε κακοί, βλέπουμε το περιβάλλον μας και παίρνουμε ερεθίσματα. Χρειάζεται όμως να καταλάβουμε ότι δεν χρειάζεται να ζήσουμε τη ζωή των γονιών μας. Χρειάζεται να ξέρουμε ότι έχουμε επιλογή, να μάθουμε κάτι έξω από τα κουτάκια, που οι ίδιοι μας έκλεισαν.
Το βιβλίο θα μας μάθει πως είναι να χτίζουμε γέφυρες, πώς είναι κάποιες φορές να γυρνάς στο ίδιο σημείο, μέχρι να μάθεις να προχωράς μπροστά, πως οι στιγμές είναι αυτές που θα μας μείνουν. Ένα εσωτερικό ταξίδι της ψυχής, ένα ταξίδι όπου χρειάζεται να κλείσετε τα μάτια και όταν τα ανοίξετε, τότε θα δείτε το δικό σας παράδεισο.
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ
Μια φάρμα, στη μέση ενός καταπράσινου λιβαδιού της νοτιοδυτικής Ουαλίας. Παντού γύρω πράσινο, ησυχία και ξεγνοιασιά. Δεν υπάρχουν δρόμοι, αυτοκίνητα, πολυκατοικίες, τεχνολογία. Ούτε καν άνθρωποι.
Εκτός από έναν…
Κάθεται στη βεράντα της φάρμας και απολαμβάνει αυτό που αναζητά ο καθένας. Την απόλυτη ηρεμία.
Όταν ήταν μικρός είχε ένα όνειρο. Να γίνει βιβλιοθηκάριος. Να περιστοιχίζεται από βιβλία, να τα μυρίζει ολημερίς, να τα διαβάζει, να ταξιδεύει μέσα από τις σελίδες τους, να τα προτείνει σε άλλους.
Να ζει με αυτά.
Μέχρι που η μοίρα τού έπαιξε το πιο σκληρό, το πιο αδυσώπητο, το πιο απάνθρωπο παιχνίδι. Του στέρησε τη βασικότερη από τις πέντε αισθήσεις. Την όραση.
Ήταν μόλις δεκαοκτώ χρόνων τότε…
Πόσο πόνο μπορεί να υπομείνει ένας άνθρωπος; Πόσο εφικτό είναι να τον αντιστρέψει προς όφελός του; Τι πιθανότητες έχει να ορθοποδήσει, έπειτα από ένα ισχυρό γκρεμοτσάκισμα της ψυχολογίας του; Ποιος ο ρόλος της οικογένειας σε όλα αυτά; Πώς η αγάπη για τα βιβλία μπορεί να βοηθήσει μια τέτοια κατάσταση;
Πόσο αγαπάς τον συνάνθρωπό σου;
Πόσο τον μισείς;
Μια ιστορία σκληρή, που επιχειρεί να ξετυλίξει τον μπερδεμένο μίτο των ανθρώπινων σχέσεων, ενάντια στον πόνο, τη φτώχεια και τον ρατσισμό.
Μια ιστορία μίσους και αγάπης.
Κυρίως αγάπης…
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Ο Παντελής Μαυροµµάτης γεννήθηκε και µεγάλωσε στην Πάτρα, όπου και εξακολουθεί να διαµένει. Λατρεύει τους συγγραφείς του φανταστικού της παλιάς σχολής, όπως τους αποκαλεί, έχοντας ως ίνδαλµά του τον H.P. Lovecraft. Είναι φανατικός οπαδός της heavy metal και δεν ζει χωρίς τις συναυλίες. Αγαπάει να ασχολείται καθηµερινά µε τη βιβλιοθήκη του, την οποία εκτός των άλλων κοσµούν διάφορες µινιατούρες του Κθούλου. Αρθρογραφεί για τέταρτη χρονιά στο site «Θεµατοφύλακες Λόγω Τεχνών», ενώ δύο διηγήµατά τουέχουν διακριθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισµούς και κυκλοφορούν ήδη σε ανθολογίες. Η «Νεκρόπολη» είναι το δεύτερο βιβλίο της τριλογίας «ΜΟΤΕΛ 430-71».
*Δημιουργία & επεξεργασία εικαστικών (animation, εξώφυλλο άποψης) - Χρήστος Μαργέτας*
Καλοτάξιδο...τι όμορφη παρουσίαση...εικόνες ζωντανές..θα το διαβάσω για τα μηνύματα που περνάει